Wat is er Robbe, is er iets mis?

Ja mijn ouders gaan apart wonen en ik vind dat erg.

Die van mij zijn vorig jaar gescheiden. Ik vond dat ook erg. Ik vond het zo moeilijk dat ik niet wist wat ik moest doen. Ik kon droevig zijn en dan opeens kwaad. Het was allemaal verwarrend. En ik moest aan van alles denken.

Soms heb ik verdriet en ben ik ook kwaad. Tegelijkertijd!

Wonen jouw ouders samen Murat?

Ja, mijn ouders wel maar die van mijn nichtje zijn uiteen.

Vertel eens.

Mijn nichtje woonde naast ons. En ze zat de hele dag te wenen. Niemand begreep het. Ik werd er ook verdrietig van. Ik wist niet wat ik moest doen. En toen heeft mijn lievelingstante fantastische dingen gedaan.

Wat dan?

Ze begon te vertellen.

Mijn ouders zijn ook apart gaan wonen. Na veel ruzies. Het was heel moeilijk. Ik voelde mij...
triestig,
kwaad,
verward,
bezorgd,
beschaamd
en schuldig,
...

Je kan voelen dat je heel boos bent op de ouder die verhuist.

Als je mama of papa heel verdrietig is dan word jij ook verdrietig of kwaad.

En er zijn nog andere dingen dan kwaadheid en verdriet, die je ook kan voelen. Je kan erg overstuur zijn als je een ouder hoort wenen.
Je kan de ouder missen die niet bij jou is ook al zie je hem of haar elke week. Je kan voelen dat je een ouder verdriet doet als je het leuk vindt bij de andere ouder. Je kan je anders voelen dan je vrienden. Je kan hopen dat je mama en papa terug gaan samenwonen.

Je kan voelen alsof je moet kiezen voor de ene tegen de andere. Dat is moeilijk want je moet goed doen voor mama én voor papa.

Je voelt van alles door elkaar. Je kan dan van alles doen om je beter te voelen.
Sommige kinderen wenen veel. Dat lucht hen op. Andere kinderen wenen weinig. Zij doen andere dingen: buiten spelen, babbelen en plezier maken met hun vrienden.

Het is niet erg om verdrietig te zijn. Als je een ouder mist kan je dingen doen waardoor je je samen voelt.
Je kan een foto in je boekentas steken en af en toe kijken. Je kan een sms’je of een mailtje sturen.

Onthoud vooral dat er geen goede of slechte gevoelens zijn.
Jij bent niet lastig. De scheiding is lastig.

Wat vertelde je tante nog?

Ze vertelde mij...

Sommige ouders maken veel ruzie, ook ouders die samenwonen en blijven samenwonen. Maar het is niet omdat ouders veel kibbelen dat ze daarom zullen scheiden. Als ouders fel discussiëren denken de kinderen soms dat ze ruziemaken.
Het is ook niet zo dat alle ouders die gaan scheiden ruzie maken.

De meeste kinderen weten goed wat ze moeten doen als hun mama en papa ruziemaken.
Ik ging altijd naar mijn kamer om stilletjes een boek te lezen.
Mijn grote broer ging ook naar zijn kamer en speelde dan luide muziek met zijn deur open.

Maar kinderen hebben ook last van ouders die ruziemaken.
Je kan echt in de war zijn als je je mama en papa hoort ruziemaken. Ik had dan zin om weg te lopen.

En als je er heel veel last van hebt, dan moet je altijd aan hetzelfde denken, dan kan je

Ja dat herken ik.
Weet je wat ik toen deed?

Vertel eens!

Ik speelde heel veel piano.
En ik ging wandelen met
mijn hond.
En als ik terug thuis kwam
was ik veel rustiger.

Ja, dat zei mijn tante ook dat goed is! Veel bewegen. En samen dingen doen met je vrienden, je uitleven. Schommelen en in de bomen klimmen. Gaan fietsen, gaan zwemmen, voetballen, naar de jeugdbeweging of de judo gaan.

Blijf de dingen doen die je graag doet Robbe.
Lees boeken of ga naar de speeltuin.

Ik mag dus nog gewoon plezier hebben?

Ja. Natuurlijk.

Wat als ik al die dingen doe en mij nog niet beter voel?

Speel met je playmobil of lego ®, dat heb je toch.
Of neem een knuffel om jezelf te troosten. Heb jij geen beer?

Dat is een goed idee. Ik zal mijn hondje terug zoeken.

Het kan deugd doen even alleen te zijn, op een geheim plekje.
En praten met een volwassene die je vertrouwt kan ook helpen.

Weten jullie wat?
Mijn papa heeft pas een nieuwe vriendin die ook gescheiden is en twee kinderen heeft, en dat vind ik...

He, we komen aan het zwembad, joepie!

bij een volgend bezoek wil ik vanop deze plaats starten